Szpiczasty brzuch oznacza chłopca, a rozlany dziewczynkę – to tylko jeden z wielu przesądów ciążowych, który niekoniecznie musi mieć pokrycie w rzeczywistości. Bardzo często kobiety stosują się do zasłyszanych przesądów, znanych jeszcze im babcią czy prababcią, choć doskonale wiedzą, że są one mitem. Jednak, pomimo, że są kobietami nowoczesnymi, tak na „wszelki wypadek” wolą nie sprzeciwiać się radą ciotek i innych, doświadczonych pań. Z jakimi przesądami ciążowymi mamy najczęściej do czynienia?

Zdrowie, wygląd i płeć dziecka

Najczęściej ciążowe zabobony dotyczą tych trzech sfer życia dziecka. Przyszłe matki chcąc zadbać w możliwie jak najlepszy sposób o jego zdrowie i rozwój, już w łonie matki dbają o to, aby nie popełnić żadnego błędu, co wiąże się nie tylko z prowadzeniem zdrowego stylu życia i stosowaniem zbilansowanej diety, ale również z przestrzeganiem przesądów. Panie wiedzą, że nie mogą jeść niektórych potraw, czegoś robić lub nawet patrzeć na niektóre przedmioty, bo przynosi to pecha. Podobnie jak ze wszystkimi zabobonami, może być w nich ziarenko prawdy, ale czasem naprawdę trudno się go dopatrzeć. Czy rzeczywiście warto przejmować się przesądami?

Wygląd dziecka

Wiele przesądów odnosi się do tego, jak zachowanie przyszłej matki będzie miało wpływ na wygląd jej dziecka. Kobieta w ciąży, która przestraszy się i chwyci za jakąś część ciała, np. za rękę, ryzykuje tym, że u dziecka powstanie dokładnie w tym samym miejscu znamię, np. myszka. Prawdą na pewno jest to, że ciężarnej nie należy straszyć, ponieważ gwałtowne emocje mogą negatywnie wpływać na dziecko, ale na pewno nie przyczynią się one do powstawania znamion. Podobny zabobon mówi o tym, że ciężarna nie powinna patrzeć w ogień, np. w kominek czy ognisko, bo dziecko również będzie miało „myszki”.

Ciężarna w żadnym przypadku nie powinna oblizywać noża, ponieważ jej dziecko będzie miał symptom zajęczej wargi. Nie można siedzieć po turecku, bowiem grozi to skrzywieniem nóg pociechy. Nie wolno spoglądać przez wizjer w drzwiach, gdyż dziecko urodzi się z zezem. Zgaga jest jednym z wielu typowo ciążowych objawów i związana jest ona z rozluźnieniem mięśni zwieracza przełyku i przyciskaniem żołądka przez rosnącą macicę. Kobiety odczuwające zgagę w ciąży powinny poniekąd się cieszyć, ponieważ według przesądów ciążowych ich dziecko urodzi się z bujną czupryną. Z kolei, negatywnie na kondycję zdrowotną i wygląd dziecka może wpłynąć obfite spożywanie wody mineralnej – dziecko może przez to cierpieć na wodogłowie. Trudno wytłumaczyć racjonalnie przesłanki dla takich zabobonów ciążowych.

Kobiety w ciąży nie mogą farbować włosów. Dlaczego? Z medycznego punktu widzenia farbowanie włosów zwykle nie ma żadnego wpływu na dziecko, a dzięki zabiegom fryzjerskim przyszła mama może polepszyć sobie nastrój. Ważne jest, aby farbować włosy w przewietrzonym pomieszczeniu, gdzie opary amoniaku obecne w farbie do włosów nie będą oddziaływać na organizm matki i dziecka. Można też skorzystać z farb bez zawartości tej szkodliwej substancji. Opary amoniaku rzeczywiście są groźne dla płodu. Udowodniono, że substancje zawarte w farbie mogą przeniknąć przez skórę matki do dziecka, ale w śladowych ilościach, przez co ich rzekomy zły wpływ na dziecko staje się tylko mitem. Niemniej, przesądy ciążowe dotyczące farbowania włosów w ciąży nie dotyczą zdrowia, ale wyglądu dziecka. Można usłyszeć, że taki zabieg fryzjerski spowoduje, że dziecko urodzi się z rudymi włosami. Jeśli ciężarna obetnie włosy, odbierze rozum dziecku. Maluch będzie miał zaś kręcone włosy, jeśli mama pogłaszcze lub przytuli barana.

Przesądy okołoporodowe

Przesądne ciężarne aż do samego porodu nic nie kupują dla swojego dziecka, a dopiero jego ojciec, lub ktoś inny z rodziny kupuje wyprawkę, kiedy mama jest w szpitalu. Kompletowanie wyprawki wcześniej przynosi ponoć pecha i może zakończyć się tragicznie – nawet poronieniem czy zgonem dziecka w łonie matki.

Wiele przesądów odnosi się do pępowiny i możliwości jej owinięcia wokół szyi dziecka. Aby do tak groźnej sytuacji nie doszło, przyszła matka nie powinna:

• przechodzić pod rozstawioną drabiną,
• przechodzić pod rozwieszonymi sznurami,
• wybierać drogi na skróty,
• szydełkować,
• robić na drutach,
• haftować,
• szyć,
• krzyżować nóg,
• zakładać nogę na nogę,
• mierzyć obwód brzucha,
• nosić wisiorków, łańcuszków itp. na szyi.

Cesarka grozi paniom, które w ciąży jeżdżą w komunikacji miejskiej, w samochodzie, autokarze czy w pociągu tyłem do kierunku jazdy – mogą tym spowodować ułożenie pośladkowe dziecka. Problemy z urodzeniem łożyska niechybnie pojawią się, jeśli ciężarna korzysta z usług krawcowej, a ta przypina szpilkami tkaninę na ciele klientki.

Panie oczekujące dziecka nie powinny dzielić się jedzeniem, ponieważ tym samym zmniejszają ilość mleka w piersiach i będą miały problemy z karmieniem naturalnym.

Pozostałe przesądy

Zabobonów ciążowych jest znacznie więcej. Oto niektóre z nich, wcześniej nie wspomniane:

• jeśli statystycznie w ciągu roku rodzi się więcej chłopców to sygnał, że na świecie będzie wojna,
• ciężarnej się nie odmawia, ponieważ osoba odmawiająca będzie narażona na zjedzenie przez myszy,
• przyszłej matce nie wolno patrzeć na zwierzęta, ponieważ pozbawia to dziecko mądrości,
• w ciąży warto się uczyć, np. studiować czy robić kursy, ponieważ zwiększa to inteligencję dziecka,
• jeśli kobieta chce zajść w ciążę, powinna jak najszybciej usiąść na miejscu ciężarnej lub pogłaskać brzuch ciężarnej,
• głaskanie brzucha ciężarnej przynosi szczęście,
• zmywając naczynia ciężarna powinna uważać, aby nie polać brzucha wodą, ponieważ naraża tym samym dziecko w przyszłości na alkoholizm,
• jeśli kobieta w ciąży wygląda korzystnie – urodzi chłopca, w przeciwnym wypadku to dziewczynka rosnąca w jej łonie odbiera jej urodę,
• apetyt na słodkie potrawy zwiastuje dziewczynkę, a na kwaśne i ostre – chłopca,
• w ciąży nie wolno wykonywać makijażu, ponieważ dziecko zejdzie na złą drogę,
• ciężarna nie powinna trzymać dziecka do chrztu i zostawać chrzestną, gdyż odbiera dziecku szczęście.

Niektóre przesądy wykluczają się względem siebie, a lekarze zgodnie mówią, że należy je zwykle postrzegać z przymrużeniem oka. Funkcjonują one od lat i najczęściej nie mają żadnego medycznego czy logicznego wytłumaczenia.