Jednym z ostatnich badań laboratoryjnych, jakie są przeprowadzane u kobiet oczekujących dziecka w III trymestrze ciąży, jest badanie na obecność paciorkowców. Jest to badanie GBS, które powinno być wykonane w okolicach 36 tygodnia ciąży. Czym grozi takie zakażenie i czy można mu przeciwdziałać?
Paciorkowce a zdrowie nienarodzonego dziecka
Przyszła matka może nie odczuwać żadnych dolegliwości związanych z zakażeniem paciorkowcami, ale infekcje tymi bakteriami powodują pojawienie się poważnego zagrożenia dla zdrowia, a nawet życia nienarodzonego dziecka.
Paciorkowce to bakterie Streprococcus B, występujące u ludzi bez względu na płeć. Są one obecne we florze bakteryjnej układu pokarmowego i nie wywołują żadnych objawów. Natomiast, jeśli znajdą się w drogach rodnych kobiety w czasie ciąży, są poważnym problemem. Wykryte mogą być podczas specjalistycznego badania polegającego na pobraniu przez ginekologa posiewu z pochwy. Badanie powinno zostać wykonane w okolicach 35-37. tygodnia ciąży, ponieważ lekarz może wówczas mieć pewność, czy bakterie te znajdą się w drogach rodnych kobiety w trakcie porodu.
Poród dziecka w przypadku, w którym kobieta ma infekcję paciorkowcami w drogach rodnych, może prowadzić do zagrożenia dziecka infekcją. Może dojść do niego od momentu pęknięcia błon płodowych do zakończenia porodu. W takiej sytuacji istnieje wiele negatywnych skutków zakażenia noworodka. Mogą pojawić się u niego:
- sepsa,
- choroby układu pokarmowego,
- schorzenia nerek,
- choroby serca,
- zapalenie płuc,
- zaburzenia oddychania,
- zapalenie opon mózgowych,
- zaburzenia ciśnienia krwi.
Dodatni wynik badania
Jeśli badanie wykaże obecność paciorkowców w wymazie z pochwy, należy podjąć odpowiednie działania, które mają wykluczyć ryzyko wystąpienia infekcji u nowo narodzonego dziecka. W pierwszej kolejności ginekolog powinien zlecić wykonanie antybiogramu, aby sprawdzić, jakimi antybiotykami zwalczyć infekcję paciorkowcami.
Antybiogram pozwala na zaordynowanie pacjentce odpowiednich antybiotyków, podawanych dopochwowo. W ciąży najczęściej stosuje się przy tym penicylinę, a leczenie powinno zakończyć się przed porodem. Alternatywą jest podawanie antybiotyków rodzącej dożylnie, w pierwszym etapie porodu. Dzięki temu podczas przyjścia dziecka na świat bakterie nie stanowią już dla niego żadnego zagrożenia.